Наша імправізаваная хата была ўпрыгожана кроснамі, саматканымі ручнікамі, посцілкамі, “матуліным” куфэркам. На свяце ніхто не сумаваў, бо ўсім было весела ад беларускіх народных песен, гульняў, жартаў і загадак. Аб паходжанні назвы вёскі Вішнева, аповед падрыхтавала бібліятэкар Валянціна Жураўлёва. Жанчыны-удзельніцы свята прадставілі вырабы сваіх бабуль з “матулінага” куфэрка, а хлопцы і дзяўчаты паказалі сваё ўменне танцаваць і спяваць. Свята завяршылася, але ўдзельнікі мерапрыемства ўжо з нецярпеннем чакаюць новых сустрэч, якія будуць звязаны з традыцыямі і нашых продкаў.
